ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

Σαν σήμερα, πριν από έναν ολόκληρο χρόνο δημιούργησα αυτόν τον χώρο με σκοπό να φιλοξενήσω μερικά από τα ποιήματά μου. Οι υποχρεώσεις μπορεί να αυξηθήκαν, και κάποια πράγματα να βρήκαν επιτέλους τον δρόμο τους, μα το μεράκι και η διάθεση για δημιουργία παραμένουν ως είχαν.
Σας ευχαριστώ για ακόμα μια φορά μέσα από τη καρδία μου για τις επισκέψεις και τα μηνύματά σας.
Η κριτική, και γενικότερα η επικοινωνία μαζί σας μου είναι πλέον απαραίτητη!
Είναι μια σημαντική παρότρυνση στη συνέχιση των λογοτεχνικών μου προσπαθειών…

Φιλικά, Χρήστος Κελλάρης.

«ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ»

Στην απόληξη της νύχτας μιας 29ης Μαΐου,
καπνίζω το τελευταίο αφιερωμένο τσιγάρο μου στο ‘99.
Το καταφύγιο στα βάθη του χρόνου είναι και πάλι ανοιχτό.
Κάτω απ’ το νυχτερινό ίσκιο των φυλλοβόλων
μια ακόμα καρδιά λιώνει αργά μαζί με τη δική μου,
ψυχορραγώντας απ’ τα λάθη του παρελθόντος.
Σκόρπια μπουκάλια, φύλλα,
κατάλοιπα ανεκπλήρωτων ερώτων,
υποσχέσεις χαραγμένες βαθιά στα θορυβώδη δέντρα
που στο θρόισμά τους σπέρνουν σεισμούς
στον ειρμό των ποιητών του χώρου.
Κάποιοι βαφτίζουνε δειλία την ευαισθησία ενός σύγχρονου αστού.
Κάποιοι άλλοι, λιγότερο ηλίθιοι, ξεπερνούν τον εαυτό τους προσπαθώντας∙
και στο τέλος μένουνε με τη προσπάθεια.
Ξεπουλιόμαστε φτηνά...
Πρόσωπα του χθες, ίσως και παλιότερα,
σπέρνουνε εικόνες και αναμνήσεις δίχως τέλος
μπροστά στο κουρασμένο μου δέρμα.
Μοιάζουν άνθρωποι τελείως διαφορετικοί,
ακίνδυνοι στην αγκαλιά του κυβερνοχώρου…
Οι χθεσινοί κατακριτές που δε με γνώρισαν ποτέ,
βρίσκονται όλοι εκεί...
Μάιος 2008

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ...

ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – CHARLES BUKOWSKI
Εκδόσεις: ΑΠΟΠΕΙΡΑ, Σελίδες: 95

Περιγραφή: "Λος Άτζελες: τα σκοτεινά μπαρ, οι μοναχικές νύχτες, οι παράξενοι έρωτες της μεγαλούπολης.
Κάθονταν και ρουφούσαν τα ποτά τους. Απ΄έξω ακουγόταν ο θόρυβος των αυτοκινήτων που ανεβοκατέβαιναν τη λεωφόρο Χόλιγουντ.
Ο ήχος ήταν συνεχής σαν παλίρροια, σαν κύματα, σαν τον ωκεανό, κι ήταν στ' αλήθεια ωκεανός: εκεί έξω είχε καρχαρίες, μπαρακούντα, μέδουσες, χταπόδια, οστρακόδερμα, φάλαινες, μαλάκια, σφουγγάρια, δράκαινες και όλα τα παρόμοια. Μέσα βρίσκονταν σ' ένα απομονωμένο ενυδρείο."


ΤΟ ΚΤΙΣΜΑ – FRANZ KAFKA
Εκδόσεις: ΑΓΡΑ, Σελίδες: 72

Περιγραφή: Το διήγημα Το κτίσμα γράφεται κατά πάσα πιθανότητα τον χειμώνα του 1923/24,πρόκειται δηλαδή για ένα από τα τελευταία γραπτά του Φραντς Κάφκα. Η παρούσα έκδοση και μετάφραση διατηρεί τις μακριές προτάσεις του χειρογράφου και μαζί με αυτές τον λαβυρινθώδη χαρακτήρα της γραφής, στον οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η γοητεία του κειμένου.

Απόσπασμα "Διαρρύθμισα το κτίσμα και δείχνει πετυχημένο. Από έξω δεν φαίνεται ουσιαστικά παρά μια μεγάλη τρύπα, η οποία όμως στην πραγματικότητα δεν οδηγεί πουθενά, ήδη μετά από λίγα βήματα συναντά κανείς φυσικό, αδιαπέραστο πέτρωμα, δεν θέλω να παινευτώ πως σχεδίασα την παραπλάνηση αυτή επίτηδες, δεν ήταν παρά το υπόλειμμα μιας από τις πολλές μάταιες απόπειρες οικοδόμησης, αλλά τελικά μου φάνηκε σκόπιμο να αφήσω τη μία αυτή τρύπα ανοιχτή. Φυσικά, κάποια τεχνάσματα είναι τόσο λεπτά που γίνονται παγίδα από μόνα τους, το γνωρίζω καλύτερα από τον οποιονδήποτε και είναι αναντίρρητα προκλητικό να προσελκύει κανείς την προσοχή στην πιθανότητα να υπάρχει εδώ κάτι άξιο έρευνας. Όμως με υποτιμά όποιος θεωρεί πως είμαι δειλός και πως κατασκευάζω το κτίσμα από δειλία και μόνο. Γύρω στα χίλια βήματα από την τρύπα αυτή βρίσκεται, καλυμμένη από ένα πλέγμα βρύων, η πραγματική είσοδος του κτίσματος"