Χρήστος Κελλάρης - Ποιήματα & Stories: «ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ»

Ελάχιστα λόγια για τον ιστότοπο..

Ο Χρήστος Κελλάρης γεννήθηκε το Μάη του 1984 στη Θεσσαλονίκη και είναι Πολιτικός Μηχανικός. Δεν ζει εκεί. Αρχίζει να ασχολείται με την ποίηση και την λογοτεχνία στην ηλικία των 17 από ένα λάθος.

Το 2006 ξεκίνησε την πρώτη του ποιητική απόπειρα. Πρόκειται για μία συλλογή που απαρτίζεται από αρκετά ποιήματα, και έχει τίτλο: «Μια γουλιά ακόμα».

Το 2007 δημιουργεί τον πρώτο του προσωπικό ηλεκτρονικό χώρο στη διεύθυνση http://Kellaris.Blogspot.Com με σκοπό να αναρτήσει μερικές από τις σκέψεις του..

Γράφει αραιά και που και δεν επιθυμεί να γίνει γνωστός.

Σας ευχαριστεί για την επίσκεψή σας.

«Μια γουλιά ακόμα»

«Μια γουλιά ακόμα»
Το εξώφυλλο της συλλογής

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

«ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ»

Τα περισσότερα όνειρά μας αφήναμε στο κλουβί του επιστάτη,
λίγο πριν αρχίσει η μέρα να κυλά.
Τις βροχερές ημέρες στο κολαστήριο,
μας έστελναν στο υπόστεγο,
σ’ ένα γεμάτο μούχλα και φόβο κλουβί,
να ζητιανεύουμε λίγο νερό απ’ τις χάλκινες βρύσες.
Τις ηλιόλουστες πάλι ημέρες της μυροφόρου Άνοιξης,

η θέση μας ήταν στο υπερφωτεινό τσιμεντένιο προαύλιο.
Αυτό με τους κύκλους του ολυμπιακού πνεύματος και τις σημαίες και τα μεγάφωνα που ξερνούσαν κλασική μουσική με μίσος.
Και σ’ εκείνες τις βρύσες, που τα σκυλιά ματώνανε λιγότερο απ’ τους ανθρώπους.
Μερικοί από εμάς περνούσαμε τιμωρημένοι ώρες ολόκληρες κοντά στη σκάλα του εργαστηρίου καλλιτεχνίας.
Όταν δε πάλι πλησίαζε το καλοκαίρι,

κρυβόμουν κάτω απ’ τα φουντωτά πεύκα,
αθόρυβος,
ανύπαρκτος,
για δεκαπέντε λεπτά και έκανα ταξίδια στο χρόνο.
Το κροτάλισμα όμως του μετάλλου επάνω στην εφεύρεση του Bell,
με γυρνούσε πίσω στη πραγματικότητα.
Στο θρανίο με το χρώμα του νεκρού,
στον πράσινο πίνακα,
ανάμεσα σ’ αυτά τα μικρά καλοζωισμένα πλασματάκια

που ζούσαν στις «καλές» γειτονιές της «μικρής γαλάζιας πόλης».
Κι’ όταν ακούγονταν ο ήχος για τελευταία φορά λίγο πριν τη δύση,
τ’ αναψοκοκκινισμένα πρόσωπά μας,

έτειναν όλο και πιο πολύ στη πολυπόθητη ενηλικίωση...
20/1/08

Δεν υπάρχουν σχόλια:


«Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ»