«ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ»

Οι δρόμοι ασφυκτιούν από σκυλιά που ψάχνουν να κρυφτούν,
από μηχανές που προσπαθούν να γλιτώσουν τη καταστροφή τους,
από ανθρώπους που βιάζονται να χαθούν
προκειμένου ν’ αποφύγουν τις συγκρίσεις.
Τα πουλιά φτιάχτηκαν για να πετούν,
μα τώρα φέρνουν βόλτες στα βρόμικα πεζοδρόμια περιμένοντας το Τέλος.
Οι ποιητές μεθούν σε μπαρ,
οι πιανίστες σφυρηλατούν τα πλήκτρα τους με οργή
αναπολώντας την εποχή του Wolfgang Amadeus Mozart.
Όλοι προσπαθούν να ξεφύγουν απ’ το καθημερινό. Όλοι.
Μα ελάχιστοι το καταφέρνουν πια.
Η γη μοιάζει με καζάνι γεμάτο από φόβους κι’ ενοχές,
έτοιμο να ξεχειλίσει μιζέρια· δοχείο που μοιράζει άνισα
-για ακόμα μια φορά- το βρόμικο περιεχόμενό του
στους Homo Erectus που μας κυβερνούν
και που θα μείνουν να κοιτούν για πάντα
τα συντρίμμια που άφησαν ξοπίσω…